Dog therapy – advantages, course, duration. Dog therapy for children

Proven content

Dogoterapia jest jedną z najskuteczniejszych form terapii – pomaga zarówno dorosłym, jak i dzieciom. Obecność psa wpływa na poprawę nastroju, oswaja z dotykiem, daje poczucie bezpieczeństwa. Dlatego też dogoterapia staje się coraz bardziej popularna, a pies jest chyba najlepszym lekarzem na świecie. Kocha nas, a w zamian nie oczekuje dużo: spacerów, które wzmacniają kondycję człowieka, jego odporność, krążenie, oddech. Pies wpływa na nasze samopoczucie. Bardzo często sprawdza się w leczeniu depresji.

Dogoterapia – co to takiego?

Coraz częściej naukowcy dowodzą, że dogoterapia pozytywnie wpływa na osoby po zawale lub chorobie wieńcowej. Ich zdaniem, obecność zwierzaka w życiu mobilizuje chorych do walki z problemem.

Początki dogoterapii przypadają na lata 70. XX wieku. W Stanach Zjednoczonych psycholog dziecięcy Boris Levision prowadził badania nad dziećmi autystycznymi. Zaobserwował, że jego mali pacjenci lepiej reagują na obecność psa niż dorosłych – chciały z nimi nawiązać kontakt.

Dogoterapia bardzo rozwinęła się w USA – w tamtejszych domach opieki, szpitalach obecność psa jest jak najbardziej mile widziana. W Polsce niestety to wciąż rzadkość, choć wykorzystuje się psy do pracy z ludźmi niepełnosprawnymi. Prekursorką tej metody i autorką pojęcia „dogoterapia” jest Maria Czerwińska. Specjalistów tej metody jest wciąż niewielu, a jeśli już, to głównie wolontariusze pracujący w ośrodkach, jak również indywidualnie.

See: Dogs can help children avoid asthma

Jak przebiega dogoterapia?

Dogoterapia prowadzona jest w formie zajęć: w niewielkich grupach lub pojedynczo, ale i tak z każdym pacjentem wygląda ona inaczej. Psy pomagające w ten sposób mają przyjazne i łagodne usposobienie. W ten sposób dobrze wpływają oni na pacjentów i osoby potrzebujące ich wsparcia. W ramach dogoterapii pacjenci wychodzą z psami na spacer, wydają mu polecenia, wykonują z nim proste ćwiczenia lub zaczynają się z nim bawić. Nauka bywa wzajemna. Ludzie uczą się od psów, a psy od ludzi.

The editorial board recommends: Psy szkolone są do wykrywania raka jajnika

Jak długo trwa dogoterapia?

Czas potrzebny na dogoterapię zależy od rodzaju choroby, samopoczucia pacjenta. Osobom cierpiącym na autyzm na początku terapii może nie odpowiadać obecność psa. Będą potrzebowały czasu, aby się z nim oswoić. Terapeuci za pomocą różnych sztuczek będą starali się zbliżyć do siebie psa i chorego.

W trakcie trwania dogoterapii stosunek osoby autystycznej do czworonoga może się zmienić, dlatego całość przebiega czasem powoli i wymaga opieki specjalisty. Niestety, przy uczuleniu na sierść, dogoterapia jest wykluczona. Jednak kiedy staje się możliwa, pierwsze efekty są już czasem widoczne po dwóch miesiącach.

Read: Autism with Class – a student with autism in the education system

Jakie korzyści przynosi dogoterapia?

Dogoterapia przynosi wiele korzyści zdrowotnych. Dzięki dogoterapii wywiązuje się więź człowiek-zwierzę, która może pozytywnie wpływać na ludzi i zwierzęta. Badania wskazują, że dogoterapia może fizjologicznie zmniejszyć poziom stresu (poziom kortyzolu) i zwiększać reakcje przywiązania, które wyzwalają oksytocynę. W tym aspekcie dogoterapia wpływa u człowieka na:

1. zmniejszenie lęku i stresu,
2. zmniejszenie odczuwania bólu,
3. zmniejszenie uczucia strachu lub zmartwienia,
4. zwiększenie poczucia wsparcia społecznego,
5. dostarczanie motywacji, stymulacji i skupienia.

Prosta czynność głaskania psa podczas dogoterapii wyzwala automatyczną reakcję relaksacyjną. Ludzie korzystający z dogoterapii odkryli, że głaskanie psów sprzyjało uwalnianiu serotoniny, prolaktyny i oksytocyny – wszystkich hormonów, które mogą odgrywać rolę w podnoszeniu nastroju.

Dogoterapia wspomaga przywoływanie wspomnień i pomaga w sekwencjonowaniu wydarzeń czasowych u pacjentów z urazami głowy lub chorobami przewlekłymi, takimi jak choroba Alzheimera.

Względem zdrowia fizycznego dogoterapia może:

1. obniżyć ciśnienie krwi i poprawić zdrowie układu krążenia,
2. zmniejsza ilość leków potrzebnych niektórym osobom,
3. spowolnić przyśpieszony oddech,
4. uwalnia wiele hormonów, takich jak fenyloetyloamina, która działa tak samo jak czekolada,
5. zmniejsza ogólny ból fizyczny.

Tak więc dogoterapia może być pomocna w takich zaburzeniach i chorobach takich jak:

1. dementia,
2. anxiety disorders,
3. depression,
4. affective disorder – bipolar,
5. autism,
6. zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD),
7. schizophrenia.

Dogoterapia zalecana jest także osobom:

1. przechodzącym chemioterapię,
2. przebywającym w placówkach opieki długoterminowej,
3. hospitalizowanym z przewlekłą niewydolnością serca,
4. z zespołem stresu pourazowego,
5. dzieciom poddanym zabiegom fizykalnym,
6. ofiarom udaru mózgu i osobom poddającym się fizjoterapii w celu odzyskania sprawności ruchowej,
7. osobom z zaburzeniami zdrowia psychicznego.

Dogoterpia może także:

1. uczyć empatii i odpowiednich umiejętności interpersonalnych,
2. pomagać jednostkom rozwijać umiejętności społeczne,
3. poprawić umiejętności jednostki w zakresie odbierania sygnałów społecznych niezbędnych w relacjach międzyludzkich.

Dogoterapia — wpływ na dzieci

Dogoterapia staje się coraz popularniejsza w żłobkach, przedszkolach i szkołach. Dogoterapia nie tylko wpływa pozytywnie na objawy chorobowe. Dzieci, które pracują z psami w ramach dogoterapii doświadczają zwiększonej motywacji do nauki, co skutkuje lepszymi wynikami.

Psy terapeutyczne są wykorzystywane do wspierania dzieci ze społecznymi i emocjonalnymi potrzebami uczenia się, co z kolei może pomóc w rozwoju umiejętności czytania i pisania.

Badania nad efektami dogoterapii w szkołach wykazują szereg korzyści, w tym:

1. wzrost frekwencji w szkole,
2. wzrost poziomu zaufania uczestników dogoterapii do rówieśników, nauczycieli i otoczenia,
3. zmniejszenie zachowań lękowych wśród uczestników skutkujące lepszymi wynikami w nauce.

U dzieci, które biorą udział w dogoterapii obserwuje się pozytywne zmiany w kierunku uczenia się, zwiększenie motywacji do nauki oraz wzmocnienie relacji z rówieśnikami i nauczycielami dzięki doświadczeniu zaufania i bezwarunkowej przyjaźni od psa terapeutycznego. To z kolei pomaga uczniom nauczyć się wyrażać swoje uczucia i nawiązywać relacje oparte na zaufaniu.